ตัวเลข 1-7 จะถูกพิมพ์ลงบนผลิตภัณฑ์พลาสติกเพื่อแยกประเภท:

1. ชนิดแรกคือโพลีเอทิลีนเทเรฟทาเลตที่มักพบในขวดโซดา

2. ประเภทที่สองคือโพลีเอทิลีนชนิดความหนาแน่นสูงซึ่งมักพบในพลาสติกแข็งเช่นขวดนมถังซักผงซักฟอกและจานพลาสติก

3. ประเภทที่สามคือโพลีไวนิลคลอไรด์รวมถึงขวดแชมพูม่านอาบน้ำฮูลาฮูปบัตรเครดิตชุดลวดเครื่องใช้ทางการแพทย์แผ่นผนังและท่อ

4. ประเภทที่สี่คือโพลีเอทิลีนชนิดความหนาแน่นต่ำซึ่งมักพบได้ในถุงช้อปปิ้งขวดบีบอัดถุงหิ้วเสื้อผ้าเสื้อผ้าเฟอร์นิเจอร์และพรม

5. ประเภทที่ห้าคือโพรพิลีนที่มีขวดน้ำเชื่อม, ฟาง, ทัปเปอร์แวร์และชิ้นส่วนรถยนต์บางส่วน

6. ประเภทที่หกคือสไตรีนที่มีถาดเนื้อกล่องไข่บรรจุภัณฑ์เปลือกหอยและกล่องดิสก์ขนาดกะทัดรัด

7. The seventh category is the rest of the categories, including bulletproof materials, vat water bottles and sunglasses. 7. หมวดที่เจ็ดคือหมวดที่เหลือรวมถึงวัสดุที่กันกระสุนขวดน้ำภาษีมูลค่าเพิ่มและแว่นตากันแดด Marking the recycling code does not mean that the material can be recycled, but explains what the material is. การทำเครื่องหมายรหัสการรีไซเคิลไม่ได้หมายความว่าวัสดุนั้นสามารถนำไปรีไซเคิลได้ แต่อธิบายว่าวัสดุนั้นคืออะไร Recycling the first and second types of plastics is the most common. การรีไซเคิลพลาสติกประเภทที่หนึ่งและสองเป็นเรื่องธรรมดาที่สุด